‘Niet eerder weg totdat je wat geld hebt gekregen!’
En daar sta je dan met een bonnetje aan de deur. Er waren mensen in het dorp die niet zoveel geld hadden. Ze lieten dan wat ze gekocht hadden op een rekening zetten en dan moesten wij kinderen op zaterdag met deze bonnetjes naar de mensen om het verschuldigde bedrag op te halen.

De mensen wilden van alles aanschaffen en er werd gezegd dat dat bij Van Leeuwen erg gemakkelijk kon en op rekening gezet kon worden. Er werd dan ook van alles meegenomen, potten, pannen, lepels, maar er werd niet betaald.
Daarom moesten wij, eerst de oudere kinderen en later wij ook, naar de mensen toe, want de rekening werd wel erg hoog. Dan zei je dat je met een rekening van Van Leeuwen kwam en deze graag betaald zag, en dan zeiden ze dat ze daar geen geld voor hadden en dat ze op dat moment niets konden missen.
Dan ging je maar weer onverrichterzake naar huis. Maar na verloop van tijd zei mijn vader: “Je komt niet eerder naar huis totdat je wat hebt gekregen.” Nou dan sta je daar als twaalfjarige voor de deur. Zegt die mevrouw we hebben nu niks en dan moest ik zeggen dat ik niet eerder weg mocht van mijn vader totdat we wat kregen. Kreeg ik een kwartje! Dat moest ik dan op het bonnetje schrijven en van het bedrag aftrekken. En dan moest je de zaterdag erop weer heen.

Wat toen voor mij een ‘knak’-moment was dat die kinderen allemaal in nieuwe kleren liepen en wij in tweedehands kleren, omdat wij het ons niet konden veroorloven om nieuwe te kopen, omdat wij het geld niet kregen. Dat vond ik zo oneerlijk: zij kochten van alles nieuw en wij konden dat niet. Nu nog wonen deze mensen hier in Slootdorp, ik kan ze nog goed herinneren en dat weten ze hoor. Ik snap het nu van een kant wel, maar toen als twaalfjarige niet.

Ik heb de portemonnee van mijn vader nog altijd. Het was toen in mijn ogen een enorm ding en daar moest het geld in. Dat was ons eerste klusje van de zaterdagochtend, helpen in de winkel. Je kreeg er niks voor, je deed het gewoon.

Geschreven door: Ina Hoogenbosch-Glas
Periode: 1958 – 1981
Verteld door: Thea Gutker-van Leeuwen
Plaats: Slootdorp