Wieringerwerf, 4 februari 2017  –  De belangstelling was groot, de zaal zat vol. De film Aarde (1930) zit vol symboliek. Bij het kijken naar de film mag je de communistische propaganda wegdenken en dan blijft er nog meer dan genoeg verbeelding over.

Het verhaal laat zien hoe een gemeenschap de bestaande verhouding tussen arm en rijk te lijf gaat, hoe ze de religie proberen uit te bannen, hoe de jeugd de tradities van de ouderen opzij zet, hoe ze de mechanisatie omarmen, zelfs de paarden knikken ja. Maar de film blijft daarbij gewoon op de grond, dichtbij de natuur, dichtbij het leven.

De klierende kleinkinderen bij het graf van overgrootvader, de boerenzoon wiens land afgepakt wordt laat zijn woede zien door zijn poging om zich in zijn land te wringen, de geliefde van de vermoorde Vasili gaat het interieur van haar slaapkamer te lijf, de bewerking van de graanakker met de ploegristers gaat via het wuivende gewas en de geoliede oogst over naar de ritmische schoning, het malen en kneden tot het brood gebakken is. Allemaal taferelen die door de indringende muziek versterkt worden.

Dat de filmer toen, 1930,  de invloed van de mens nog geringschatte, wordt mooi uitgebeeld door de scenes met de gigantische lucht, de horizon als aarde en de kleine bewegende mens. En wat te denken van de takken met appels die tijdens de uitvaart van Vasili over zijn verstilde gezicht strijken. Indrukwekkend.

Een dankwoord richting vertaler Marien Jacobs was op zijn plaats. Zijn vertaling van de Russische tekstblokken werd zeer gewaardeerd zo ook zijn inleidende woorden over de toestand honderd jaar geleden in de Sovjetunie. Ook André Bekkema kreeg een bedankje voor de perfecte plaatsing van de Nederlandse ondertitels. Hulde.

Rein Koolen.

Film toen presenteerde op 4 februari 2017: Aarde (1930) van Dovzhenko

Filmstill uit ‘Aarde’ (1930) van regisseur Dovzhenko