Periode: 1940-1984
Verteld door: Johan Florijn
Plaats: Wieringerwerf
Inleiding: Herinneringen uit Wieringerwerf en enkele van haar winkeliers.
Ik herinner me Jan Kistemaker, de melkboer met zijn bestelauto die slechts ??n voorwiel had of kapper Johan Swier met zijn fiets met geweldig knallende Victoria hulpmotor of slager Klaas van ?t Riet, die wel eens in zijn vingers sneed en dan een rolladetouwtje als pleister gebruikte;
voor een lekke band moest je in de Raadhuisstraat zijn bij de fietsenmaker Posthumes, die aan de voorkant van zijn winkel een Esso benzinepomp had. Juist v??r de brug aan de Terpweg woonde in een houten noodwoning de familie Beudeker, de latere directeur van het kantoor van de Incasso-Bank nu Abn-Amro; de heer Beudeker was toen al in het bezit van een auto: een Ford Prefect, een groene; toen ik er laatst eentje zag dacht ik meteen aan mijn dorp, alleen het stuur van deze auto zat nu aan de verkeerde kant. Ook weet ik nog dat we zondags vlak na de oorlog naar de kerk gingen: een noodkerkje in het werkkamp. Ik mocht toen, ik weet niet meer of het moeten was, mee. De RK Kerk stond toen nog “op poten” en was soms een speelplek door de nog her en der zwervende keien van de toren; vandaag de dag heb ik er nog eentje!
De lagere school heb ik op drie verschillende locaties doorlopen. Op de Wieringermeerschool, nu Triangel, daarvoor Marijkeschool; op de Terp in de zwart geteerde houten barakken, waar het ’s winters in de klas heel koud kon zijn ondanks de rokende Fr?ling potkachel met een pijp door de hele klas; en tenslotte de toen nieuw gebouwde Don-Bosco school aan het Terppad juist achter de RK Kerk. Omdat er toen nog voldoende ruimte rond de school was, introduceerde meester Burger voor de hoogste klassen de schooltuintjes, waarin je zelf mocht zaaien en oogsten.
Andere herinneringen heb ik b.v. aan: de eerste noodwoningen gemaakt van betonnen schuttingen met golfplaten dak en houten schuurtje in Wieringerwerf aan de Bocht (lag ooit ergens tussen nu de Verbindingsweg en de Karel Doormanstraat), de altijd witte molenaar Mollema – zonder molen trouwens -, de kolenboer Hoekstra uit de Bedrijfsweg met zijn Chevrolet vrachtwagen met schietkoepel en handbediende houten richtingaanwijzers, ik mocht vaak op commando aan het touwtje trekken!
Geschreven door: Johan Florijn, Ina Hoogenbosch-Glas.